Danas se obilježava godišnjica smrti Mirze Delibašića, koji nas je napustio 8. decembra 2001. godine, kada je Bosna i Hercegovina ostala bez sportiste koji ostavio neizbrisiv trag i ostao upamćen kao njen najveći sportski velikan. Dvadeset četiri godine kasnije, njegova porodica i prijatelji okupit će se danas u Aleji velikana na groblju Bare, kako bi se prisjetili čovjeka čije je ime obilježilo epohu evropske i svjetske košarke.
Kinđe – sinonim za vrhunsku košarku
Kinđe je ostao sinonim za vrhunsku klupsku i reprezentativnu karijeru, jer je bio prvak Jugoslavije u dva navrata, zatim prvak Španije, Evrope i svijeta, dok je s reprezentacijom Jugoslavije osvajao evropska i svjetska zlata te olimpijsko zlato, čime je postao najtrofejniji evropski košarkaš svih vremena. Njegov status dodatno je potvrđen ulaskom u FIBA Kuću slavnih i priznanjem koje mu je 2008. godine dodijeljeno kao jednom od 35 igrača najzaslužnijih za razvoj košarke u Evropi, dok je još 1980. godine proglašen najboljim košarkašem Jugoslavije.
Bosna i Hercegovina ga je proglasila najboljim sportistom četiri puta, a 2000. godine i sportistom stoljeća, potvrđujući ono što je publika već odavno osjećala, da je Mirza Delibašić više od sportskog idola. Prvi je selektor košarkaške reprezentacije BiH i čovjek koji je reprezentaciju 1993. godine odveo do osmog mjesta na Eurobasketu u Njemačkoj, što i danas ostaje najbolji rezultat bh. muškog nacionalnog tima.
Inspiracija za književnike
Njegov život i sportski put ispirisali su autore tri knjige, Slobodana Đurasovića koji je napisao “Svjetla za daljine”, Juana Francisca Escudera sa djelom “Posljednji romantik” i Juana Antonia Corbalana sa knjigom “Razgovori s Mirzom”. O Delibašiću su snimljeni i brojni dokumentarni filmovi, među kojima se posebno izdvaja „Shooting for Mirza“, ostvarenje na kojem je radio njegov sin Danko Delibašić, a koje je u španskom Gijonu proglašeno najboljim dokumentarcem festivala.
Mirza Delibašić nosilac je brojnih priznanja koja svjedoče ne samo o njegovoj sportskoj veličini nego i o ljudskoj, među kojima su Šestoaprilska nagrada grada Sarajeva, Povelja Internacionalne lige humanista i orden “Medalja zasluge za narod” dodijeljen od Josipa Broza Tita, uz mnoga priznanja za životno djelo koja su mu dodjeljivana tokom života i posthumno, kao svojevrsni dokaz da je Košarkaški Mozart ostavio trag koji vrijeme ne može izbrisati.
