Na današnji dan, 17. novembra 1947. godine, u promet je puštena željeznička pruga Šamac-Sarajevo, jedan od najznačajnijih infrastrukturnih projekata u poslijeratnoj Jugoslaviji. Izgradnja trase duge 242 kilometra trajala je manje od osam mjeseci – od 1. aprila do 15. novembra – što se i danas smatra izuzetnim podvigom građevinske i organizacijske mobilizacije.
Tokom radova postavljeno je 302 kilometra kolosijeka i 288 skretnica, a trasa je obuhvatila devet tunela, 17 mostova – od čega čak 14 preko rijeke Bosne – te više od stotinu pratećih objekata i željezničkih stanica. Na gradilištu je istovremeno radilo 170 inženjera, 157 tehničara i oko 6.000 drugih stručnih radnika.
Pruga Šamac–Sarajevo bila je prepoznata kao omladinski podvig, izgrađen uz masovno učešće omladinskih radnih brigada iz cijele tadašnje Jugoslavije, ali i uz dolazak međunarodnih dobrovoljaca. U izgradnji je učestvovalo više od 211.000 brigadira, raspoređenih u 887 omladinskih radnih brigada. Radovi su organizovani u tri smjene, uz detaljan raspored dolazaka i odlazaka brigada, što je omogućilo neprekidno i ravnomjerno izvođenje posla.
Na gradilištu su radili i volonteri iz brojnih zemalja Evrope – Poljske, Čehoslovačke, Bugarske, Grčke, Rumunije, Mađarske, Engleske, Italije, Francuske, Danske i Švedske – što je ovaj projekt učinilo međunarodnim simbolom solidarnosti i zajedničkog ulaganja u obnovu.
Pruga je građena pod poznatim parolama toga vremena: „Mi gradimo prugu – pruga gradi nas“, „Šamac-Sarajevo, to je naša meta, izgraditi prugu još ovoga ljeta“ i „Šamac-Sarajevo, to je naša dika, izgraditi prugu sve do Dubrovnika“.
Danas je željeznička pruga Šamac-Sarajevo dio šireg infrastrukturnog okvira Panevropskog koridora Vc, koji povezuje Budimpeštu preko Osijeka i Sarajeva s lukom Ploče, potvrđujući svoju dugoročnu važnost za saobraćaj i razvoj regiona.
