Na današnji dan, 2. maja 1992. godine, u samom centru Sarajeva odigrala se jedna od najvažnijih bitaka za opstanak nezavisne Bosne i Hercegovine. Mladi pripadnici Teritorijalne odbrane RBiH, iako slabo naoružani i neiskusni, zaustavili su znatno nadmoćnijeg agresora – pripadnike tadašnje JNA i paravojnih formacija.
Cilj napada bio je zauzimanje Predsjedništva BiH i rušenje legalne vlasti, ali je zahvaljujući otporu branilaca taj plan osujećen. Tog dana Sarajevo je prvi put otvoreno napadnuto teškim naoružanjem, ali i prvi put jasno pokazalo da neće pasti.
Borbe su vođene u srcu grada – oko Skenderije, bivšeg Doma JNA, Vrbanja mosta i Narodnog pozorišta. Istovremeno, predsjednik Predsjedništva RBiH Alija Izetbegović je otet na sarajevskom aerodromu i zadržan u Lukavici, što je dodatno unijelo neizvjesnost. Uslijedile su teške pregovaračke noći i dogovorena je razmjena za izlazak kolone JNA iz grada.
Istog dana izgorjela je i zgrada Pošte, a građani općina Centar i Stari Grad ostali su bez telefonskih linija. Taj 2. maj označio je početak potpune opsade Sarajeva, koja će trajati 1.460 dana i ući u historiju kao najduža opsada jednog glavnog grada u modernoj historiji.
