Na aerodromima i graničnim prelazima prolaze ljudi iz cijelog svijeta, ali njihovi pasoši gotovo uvijek izgledaju slično.
Boje pasoša svode se na samo četiri varijante, crvenu, plavu, zelenu i crnu. Iza te naizgled jednostavne odluke ne stoji dizajn, već politika, historija i identitet države.
Crvena i plava kao politička poruka
Najčešća boja pasoša u svijetu je tamnocrvena, odnosno bordo. Ova boja najčešće se veže za Evropu i države koje su dio ili teže članstvu u Evropska unija.
Promjena pasoša u bordo nijansu u mnogim zemljama bila je simbol približavanja evropskim integracijama, ali crvena boja se često povezuje i s državama koje imaju komunističko naslijeđe.
Plava boja, s druge strane, prepoznatljiva je za zemlje takozvanog Novog svijeta. Ona dominira u Sjevernoj i Južnoj Americi i simbolizira novu političku i geografsku realnost u odnosu na Evropu.
Zanimljivo je da plava boja pasoša u nekim državama nije uvijek bila standard, već je uvedena kako bi se naglasio nacionalni identitet i povezanost s državnim simbolima.
Zelena kao znak vjere i regije
Zelena boja pasoša najčešće se vezuje za islamske zemlje. Ona ima snažno religijsko značenje, jer se smatra svetom bojom u islamu, ali istovremeno simbolizira prirodu, život i obnovu.
Zbog toga su zeleni pasoši česti na Bliskom istoku i u sjevernoj Africi, ali i u pojedinim zapadnoafričkim državama koje dijele zajedničke regionalne saveze.
Crna – rijetka, ali prepoznatljiva
Crna boja pasoša najrjeđa je u svijetu. Iako djeluje elegantno i službeno, koristi je mali broj država. Osim simbolike autoriteta i ozbiljnosti, crni pasoši imaju i praktičnu prednost jer se na tamnoj podlozi manje primjećuju oštećenja i tragovi korištenja.
U nekim zemljama crna boja ima i snažno nacionalno značenje, pa pasoš postaje produžetak državnog identiteta.
Boje pasoša nisu pitanje ukusa, već pažljivo odabrana poruka. Sljedeći put kada budete držali pasoš u ruci, imajte na umu da on ne predstavlja samo putnu ispravu, već i historiju, politiku i vrijednosti države iz koje dolazite.
